Monday, July 9, 2007

हसतेस सखी तू जेव्हा


आज जरा वेगळा विषय लिहावा असा विचार केला. बराच विचार केला म्हणले काय लिहावे शेवटी कविता छापून काढावी असा विचार केला. तर तुर्तास खाली माझी एक कवीता आहे ती लीहीतोय. Its my romantic take on a popular sad marathi song "Nastes ghari tu jenvha". Sorry being a little romantic here. This was written for someone special. So here it goes....

-हसतेस सखी तू जेव्हा-

हसतेस सखी तू जेव्हा, तुझे स्मित हास्य पाहतो
मन प्रफ़ुल्लित गं होते, जीव मौल्यवानसा होतो

चन्द्र बिचारा नभातून, कळी उमलण्या थांबतो
परी सुर्य सुदैवी असा मी, ही कळी उमलता पहातो

तुजं सांगतो सखे गं आज, जगतो कसा मी ऐसे
तुज साठी जीव सुटेना, तू हसण्या रोज तो अडकतो

जीवनात आली तू जेव्हा, तो क्षण असा वाटतो
जगण्याचे आजवर प्रयत्न, परी आज खरा मी जगतो

- मनीष

No comments: